Εισαγωγικό σημείωμα του συγγραφέα:Ο Νίκος Καζατζάκης υποστηρίζει πως ο ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντιπέρα ο μαθητής του και όταν πια του έχει διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας το μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες.
Τέτοιες είναι οι διαλέξεις που περιλαμβάνονται σε αυτόν τον τόμο. Είναι απλώς ιδέες, έννοιες και συναισθήματα που θέλησα να μοιραστώ χαρούμενα με τους άλλους. Προσπάθησα να τις μεταδώσω γνωρίζοντας από την αρχή ότι μπορούσε κανείς να τις δεχτεί, να ενθουσιαστεί με αυτές, να τις αγνοήσει, ή να τις απορρίψει.Δεν είχε σημασία.
Τα πράγματα αυτά επαναλαμβάνονται εδώ γι' αυτούς που δεν τα άκουσαν την πρώτη φορά ή γι' αυτούς που θέλουν ίσως να τα ξανανοιώσουν άλλη μια φορά.
Χαίρομαι που μοιράστηκα αυτές τις ιδέες. Ακόμα με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι χιλιάδες άνθρωποι ενδιαφέρθηκαν να τις ακούσουν. Για μένα αντιπροσωπεύουν δέκα υπέροχα χρόνια ανάπτυξης και επαφής. Κοιτάζοντας πίσω δε μετανοιώνω για τίποτα και ξέρω πως θα έρθουν και άλλα χρόνια, καλύτερα και χειρότερα, γιατί είμαι αποφασισμένος να συνεχίζω να στήνω γέφυρες.
Ο Λέο Μπουσκάλια είναι επίκουρος καθηγητής της Κοινωνικής Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας. Είναι γνωστός σε εκατομμύρια ακροατές και θεατές του σε όλη την Αμερική που τον παρακολουθούν σε αίθουσες διαλέξεων και τηλεοπτικές εκπομπές. Μέσα από τα μαθήματα διδασκαλίας του ανέπτυξε ένα ειδικό σεμινάριο πάνω στην
αγάπη και μέσω αυτής στην αλλαγή της καθημερινής μας συμπεριφοράς. Κατά τη διατύπωσή του, "η αγάπη δεν είναι δρόμος, είναι συμμετοχή και μοιρασιά. Το να ζεις με τη φιλοσοφία της αγάπης είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής."
Ένα καταπληκτικό βιβλίο που διάβασα πρόσφατα! Ευαγγέλιο για τους εκπαιδευτικούς, μας δείχνει ότι η καλή ζωή είναι μια τέχνη που μαθαίνεται.