΄΄ΙΣΟΠΑΛΙΑ΄΄ ΠΟΥ ΕΥΝΟΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Το είδαμε και αυτό . Το debate τελείωσε και ο καθένας έβγαλε πιστεύω τα συμπεράσματα του. Στη σημερινή προσωπική μονομαχία μεταξύ Καραμανλή και Παπανδρέου, είδαμε δύο ανθρώπους πρώτα απ΄ όλα που ο καθένας είχε διαβάσει καλά το ΄΄επικοινωνιακό μάθημα΄΄. Πήγαν με συγκεκριμένη στρατηγική, η οποία περισσότερο έδωσε την εντύπωση ότι και οι δυό τους ( αλλά ιδιαίτερα έντονα ο Καραμανλής), ήθελαν να χρησιμοποιήσουν ώς όπλο , την άνευ δισταγμού ,αμφισβήτηση στον αντίπαλο τους. Η ουσία της υπόθεσης κατά την άποψη μου είναι ότι ο Καραμανλής έχασε και το τελευταίο του οχυρό. Πρώτον έπεσε στη παγίδα του να κάνει συνεχώς αντιπολίτευση στον Παπανδρέου, ο οποίος ενέπνεε αέρα πρωθυπουργού. Σε όλα , στις κινήσεις του, στις απαντήσεις του και φάνηκε αποφασισμένος να αλλάξει ρότα στη χώρα,αλλά πάνω απ΄όλα φάνηκε ότι κοιτάει κατά μέτωπο τα μεγάλα συμφέροντα.
Ο πρωθυπουργός από την άλλη πλευρά, πρώτος απέφυγε να απαντήσει στις ερωτήσεις που καίνε και την ίδια ώρα ,κατά τη γνώμη μου, έχασε ακόμα πιο πολύ αφού έδειξε να έχει εμμονή με τις λέξεις και φράσεις... ΄΄κενολογία΄΄, ΄΄έκθεση ιδεών΄΄,΄΄ γενικολογίες΄΄ κτλ. Μα δεν έχει αντιληφθεί ότι και μόνο το να κάνεις λόγο για κενολογίες , εσύ είσαι πιο... γενικός και αόριστος; Εκεί ο Καραμανλής έβαλε αυτογκόλ , την ώρα που κάλλειστα θα μπορούσε να αντιπαρέλθει τις ...ασάφιες που καταλόγησε στο Παπανδρέου και να αντιπαραβάλει με συγκεκριμένα μέτρα ειδικά για την οικονομία όσον αφορά στο άμεσο μέλλον και την ίδια ώρα να κάνει στοιχειώδη αυτοκριτική για ένα , δύο , τρία πράγματα με αναφορά,όσον αφορά στο παρελθόν. Αυτά δε τα έκανε σε καμία περίπτωση.
Είναι γεγονός ότι οι τηλεμαχίες αποτύπωσαν ότι η πολιτική στη χώρα μας έχει φτάσει να υπερειδικεύεται τη στιγμή που ουδόλως είναι χρήσιμο , από τη στιγμή που αναγάγαμε όλοι μας σε τεράστιας σημασίας ζήτημα ένα debate και όλα τα κανάλια έπαιζαν το ίδιο πράγμα για ώρες , λές και δε συμβαίνουν πολλά άλλα γεγονότα στη χώρα μας... Δε θα επεκταθώ για να μιλήσω για τη...παράνοια των ΜΜΕ, άλλη φορά θα το κάνω, δεν είναι η κατάλληλη ώρα τώρα.Αντί , πολιτικοί και δημοσιογράφοι να ασχοληθούν έστω προεκλογικά με τα καυτά προβλήματα της κοινωνίας, ασχολήθηκαν και ασχολούνται με το πότε ,πώς, που, κάτω από ποιές προυποθέσεις και με ποιά κριτήρια θα διεξαχθεί μια τηλεοπτική μάχη.
Την άποψη του κόσμου σε τελική ανάλυση τη ξέρετε: Δε τους καίγεται καρφί για το ποιός θα βγεί νικητής σε μια άτυπη μάχη όπου όλα είναι καθοδηγημένα και προμελετημένα, για να μη πώ στημένα...
Συνεπώς ο Καραμανλής έδειξε ότι κυριεύεται από άγχος, και τρανή απόδειξη αποτελεί το γεργονός ότι στο τέλος του debate ζήτησε να ξαναγίνει μια τηλεμαχία, και ουσιαστικά έμμεσα παραδέχθηκε ότι δε πέτυχε αυτό που ήθελε, τη μεγάλη επικοινωνιακή νίκη.
Ο Παπανδρέου, αντίθετα ήταν άνετος, και με την πολύ ήρεμη και μεστή φυσική του παρουσία και το κατανοητό λόγο του , υποσκέλησε την ΄΄παραδοσιακή ΄΄ υστέρισή του έναντι του αντιπάλου του σε τέτοια θέματα , οπότε πήρε αυτό που ήθελε. Άν μιλήσουμε με ποδοσφαιρικούς όρους, θα έλεγα ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πήρε άνετα την ισοπαλία και άν γινόταν συγκεκριμένος στην αναφορά μερικών μέτρων που προτίθεται να πάρει, θα είχε νικήσει κι όλας. Θεωρώ όμως ότι σήμερα σφραγίστηκε και παγιώθηκε το δημοσκοπικό χάσμα , που δίνει πιθανότατα τη νίκη στο ΠΑΣΟΚ στις 4 Οκτωβρίου. Στη ΝΔ είχαν μια ευκαιρία να κλείσουν τη ψαλίδα διά των επικοινωνιακών τρίκ, αλλά δε τα κατάφεραν...
Πάει και αυτό!Και ξαναλέω το ζήτημα είναι τι κάνει η νέα κυβέρνηση μετά τις εκλογές... Πόσο μπορεί να φανεί αντάξια στις προσδοκίες των πολιτών και άν θα μπορέσει να υλοποιήσει το ελάχιστο , θα πώ εγώ, των δεσμεύσεων της.Απλά πράγματα...